ميدانم كه نمي خواني!

با تو ام ...

...

تويي كه مرا به حال اين روزهايم رها كردي

روزهايي كه هستي و انگار...

هيچ كس نيست...!

هيچ كس نيست تا تنهايي ام را در آغوش بكشد

تا دل نگراني هايم را به دست باد دهد و...

بگوييد...

آرام باش

همه چيز درست مي شود!

اين روزها

دل به دل دلتنگي هايم نميدهي و...

لبخند نميزني!


...

سكوت ميكنم و...

تنهايت ميگذارم با ديگران!


نياز

نبض تمام واژه هايت در دستان من است

و ...

وزن تمام شعرهايت در چشمان من ...

پس...

...

هميشه...

نياز دفترم باش!