قلم ... فانوس شب های دلم
یاد من می ماند که به قول سهراب زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یاد من و تو برود
اين پست مختص خانم هاي عزيز مي باشد...
ادامه نوشته
+
نوشته شده در دوشنبه ششم آبان ۱۳۹۲ ساعت 10:42 توسط مهربان |
زندگی در گذر است ، با همه خنده ها و گریه های اندوه بارش
باهمه انسان های کور باطن وسیاه دلش
با همه آدم هایی با قلب های سپید ونورانی اش
ودر پس هر شب تاریکی صبح روشنی خواهد آمد
واین حقیقتی است که از یادها رفته است.
خانه
پروفایل مدیر وبلاگ
آرشیو وبلاگ
عناوین نوشته ها
نوشتههای پیشین
بهمن ۱۳۹۲
دی ۱۳۹۲
آذر ۱۳۹۲
آبان ۱۳۹۲
مهر ۱۳۹۲
شهریور ۱۳۹۲
مرداد ۱۳۹۲
تیر ۱۳۹۲
خرداد ۱۳۹۲
اردیبهشت ۱۳۹۲
فروردین ۱۳۹۲
اسفند ۱۳۹۱
بهمن ۱۳۹۱
دی ۱۳۹۱
آذر ۱۳۹۱
آبان ۱۳۹۱
مهر ۱۳۹۱
شهریور ۱۳۹۱
مرداد ۱۳۹۱
تیر ۱۳۹۱
خرداد ۱۳۹۱
اردیبهشت ۱۳۹۱
فروردین ۱۳۹۱
اسفند ۱۳۹۰
آذر ۱۳۹۰
آبان ۱۳۹۰
مهر ۱۳۹۰
پیوندها
به پاس قلب بزرگی که فریادرس است
و خدایی که در این نزدیکی ست
وقتی تو نیستی
آویده
عسل گل همیشه بهار
سایبانی برای آرامش
دهکده بارانی
قاصدک
کاش اینجا بودی
تکیه گاهی است در پشت پلک هایت
یک ارتباط گمشده پاک
فرهنگ و ادب عشف جاودان
من و لیلی
حقیقت داره دلتنگی
زیبا سلام...
سرمه
چه كسي بود صدا زد سهراب
من و تن
عارف وشیدا
دل نوشته های محبوبه
ترنم بهاری
بتی چون تو کجا در پرده ماند؟
زندگی شاید همین باشد...
واسه عشقم...شاید خوشش آمد
دل نوشته های بهار
بانوی جنگل
سکوت مبهم
چتر نشان من
نامه هاي دل
چشم ها اين زبان خاموش عشق
مهديه
BLOGFA.COM