قلم ... فانوس شب های دلم

زندگی در گذر است ، با همه خنده ها و گریه های اندوه بارش

باهمه انسان های کور باطن وسیاه دلش

با همه آدم هایی با قلب های سپید ونورانی اش

ودر پس هر شب تاریکی صبح روشنی خواهد آمد

واین حقیقتی است که از یادها رفته است.